Antha mana manchikey telugu lo stories kathalu అంతా మన మంచికే

అంతామనమంచికే

Antha mana manchikey telugu lo stories kathalu 4

అంతా మన మంచి కే : 

-------------------------

{ బాగా పేరొందిన పాత తెలుగు కథల్లో ఒకటి, ఈ కథ. ఉదాత్తమైన తాత్త్విక విలువలతో కూడిన ఇలాంటి కథలు మన చుట్టూ చాలా ఉన్నాయి. మీకూ తెలుసేమో, ఈ కథ- అయినా చదవండి, గుర్తుచేసుకోండి. కధనం: పర్తాప్ అగర్వాల్, తెలుగు అనుకరణ: నారాయణ }

}

అనగా అనగా ఒక రాజుగారు ఉండేవారు. ఆయనకొక మంత్రి. ఆ మంత్రి గారికి దేవుడంటే చాలా నమ్మకం ఉండేది. ప్రపంచంలో ఏం జరిగినా 'ఆ భగవంతుడే అట్లా చేయించాడు' అనుకునేవాడు. అందుకని , ఆయనకు ఎవరు, ఎట్లాంటి వార్త చెప్పినా, "అవునవును- చాలా మేలు జరిగింది. అది మన మంచికే; ఎందుకంటే చెడ్డదైతే దాన్ని దేవుడు అసలు జరగనిచ్చేవాడే కాదు!" అనేవాడు.

మంత్రిగారిచ్చే ఇట్లాంటి జవాబులు చాలా కాలం పాటు బాగానే నప్పాయి- ఏమంటే ఆయన చుట్టూ ఎందుకనో, ఎప్పుడూ అదృష్టమే నెలకొని ఉండేది- దురదృష్టం ఎప్పుడోగానీ ఆయన తలుపు తట్టేది కాదు. అయితే ఒక రోజున ఆయన నిజంగా కష్టాల ఊచిలో చిక్కుకున్నాడు!ఆరోజున రాజుగారు పొరుగురాజు మీద యుద్ధానికి వెళ్లారు. ఆ యుద్ధంలో ఆయన చిటికెన వేలు ఒకటి తెగిపోయింది. అయితేనేమి, ఆ యుద్ధంలో చివరికి గెలుపు ఆయనదే అయ్యింది. అందరూ ఉత్సాహంగా రాజధానికి తిరిగి వచ్చారు. అటుపైన తనూ, తన సైన్యమూ ఎంత గొప్పగా యుద్ధం చేసిందీ వివరించి చెబుతున్నారాయన, మంత్రిగారికి.

ఆ సమయంలో ఆ రాజుగారు తన చెయ్యి పైకెత్తి చూపిస్తూ - "అయితే ఇన్ని సంతోషాల నడుమ ఒక్క చిన్న దురదృష్టపు సంఘటన కూడా జరిగింది. శత్రురాజుతో భయంకరమైన ఖడ్గయుద్ధం చేస్తున్నపుడు నా చిటికెనవేలు పూర్తిగా తెగిపోయింది. చూడండి!" అన్నాడు. మంత్రిగారు రాజుగారి వేలును శ్రద్ధగా పరిశీలిస్తూ - "ఇది కూడా మన మంచికేలెండి. ఇలా వేలు తెగిమంచిదే అయ్యింది. లేకపోతే దేవుడు ఇట్లా ఎందుకు అవ్వనిస్తాడు?" అన్నాడు.

రాజుగారికి చాలా అవమానం‌ జరిగినట్లనిపించింది. విపరీతమైన కోపం వచ్చింది. తన వేలు పోయిందని బాధపడే బదులు, ఈ మంత్రి సంతోషపడటం నిజంగా సాహసమే. "ఇలాంటి దుస్సాహసికి శిక్ష తప్పదు- ఇతనిక నగరంలో ఉండేందుకు వీలులేదు. అడవి అంచున ఒక గుడిసె వేసుకొని నివసించాలి. ఇదే అతనికి తగిన శిక్ష!" అన్నాడు కఠినంగా. మంత్రిగారు 'కాదు' అనలేదు. "దైవేచ్ఛ! ఆయన ఎలా అంటే అలాగే" అని నగరాన్ని విడిచిపెట్టి వెళ్లిపోయాడు.

ఇట్లా కొద్ది నెలలు గడిచాయి. తర్వాత ఒకరోజున రాజుగారు వేటాడడం కోసం అడవికివెళ్లారు. అక్కడ ఆయనకొక దుప్పి కనబడింది. రాజుగారు దాని వెంటబడ్డారు. అది తప్పించుకొని పరుగెత్తుతూ పోయింది. రాజుగారొక్కరే దాని వెంటపడి తరిమారు. అయితే అప్పటికే సాయంకాలం అయ్యింది; పైగా అవి అమావాస్య రోజులు! అడవంతా చీకటి క్రమ్ముకున్నది.

ఇక చేసేదేమీ లేక రాజుగారు కొన్ని కట్టెల్నీ, కొంచెం గడ్డీ - గాదాన్ని ప్రోగుచేసి, దగ్గర్లోనే ఉన్న మర్రిచెట్టు మీద ఒక మంచెను తయారు చేసుకొని దానిమీద పడుకున్నారు. అలసి పోయి ఉన్నారేమో, బాగా నిద్రపట్టింది. ఆయన నిద్ర లేచేసరికి అప్పుడే తెలవారుతున్నది. చూసుకుంటే ఏముంది? ఆయన కాళ్లూచేతులూ కట్టేసి ఉన్నాయి! ఎవరో బందిపోటు దొంగలు కాబోలు, ఆయన్ని బందీ చేసి, చుట్టూ కూర్చొని ఉన్నారు! "నన్ను వదిలెయ్యండి" అని రకరకాలుగా చెప్పిచూశారు రాజుగారు. ఏవేవో ఆశలు చూపించారు. కానీ ఆ దొంగలు ఆయన్ని ఏ మాత్రం పట్టించుకోలేదు. పై పెచ్చు, "మేం భవానీ మాతకు బలి ఇచ్చేందుకు తగిన నర మనిషి కోసం ఎన్నో రోజులుగా వెతుకుతున్నాం. ఈ రోజున ఆ మాతే, నిన్ను ఇక్కడికి తీసుకొచ్చింది" అని ఆయన్ని వాళ్ల నాయకుడి దగ్గరికి లాక్కెళ్లారు.

బందిపోట్ల నాయకుడు కూడా రాజుగారిని చూసి చాలా సంతోషపడ్డాడు. అంత అందంగా, బలంగా దృఢంగా ఉన్న వాడిని బలి ఇస్తేనే కదా, దేవి సంతోషించేది!

"ఒరే ! చాలా మంచి వేటనేపట్టి తెచ్చార్రా! బాగుంది బాగుంది- ఇక సమయం వృధా చేయకండి. వెంటనే యీ వేటకు స్నానం చేయించండి. చూస్తే బలికి వీడు బాగా సరిపోయేటట్లే ఉన్నాడు. అయినా ఎందుకైనా మంచిది- మళ్లీ ఓ సారి జాగ్రత్తగా పరిశీలించండి. బలికి అన్నీ సిద్ధం చెయ్యండి. 'ఇవాళ్లే పండుగ' అని గూడెంలో అంతటా చాటింపు వేయండి! పదండి,అందరూ!" అని తొందరపెట్టాడు.

రాజుగారిని ఇప్పుడు వాళ్లంతా బలిపశువుని చేసేసి, స్నానం చేయించేందుకు తీసుకెళ్లారు. ఆ సమయంలో కనుక్కున్నాడు వాళ్లలో ఒకడు- ఈ నరమానవుడికి ఉండాల్సిన పదివేళ్లూ లేవు, తొమ్మిదే ఉన్నై! వెంటనే వాడు యీ వార్తను నాయకుడికి అందించాడు. నాయకుడు గబగబా వచ్చి చూశాడు. "నిజమే ! వీడికి తొమ్మిది వేళ్లే ఉన్నాయి!" "తొమ్మిది వేళ్ల వాడిని బలి ఎట్లా ఇస్తాంరా?" అడిగాడు నాయకుడు.

మరుక్షణం గూడెంలో డప్పులు ఆగిపోయాయి. నిశ్శబ్దం అలుముకున్నది. గూడెం పెద్దలంతా కలిసి మరోసారి రాజుని పరీక్షించారు. అందరూ పెదవి విరిచారు- "అంబకు బలిచ్చే ప్రాణి అన్ని అవయవాలతో, సంపూర్ణంగా ఉండాలి. ఇట్లాంటిది పనికిరాదు" అని తేల్చేశారు.

ఇంకేం చెయ్యాలి; బందిపోట్ల నాయకుడు రాజుని వదిలిపెట్టేయమన్నాడు. వెంటనే దొంగలు కొందరు రాజుని తీసుకెళ్లి అడవి చివర్లో వదిలేసి వచ్చారు!రాజుగారిని వాళ్లు వదిలేసిన చోట ఒక ముని కుటీరం ఉంది. రాజుగారు ఆ కుటీరాన్ని చేరుకొని సన్యాసిని చూడబోయారు. చూడగా ఆ సన్యాసి వేరెవరోకాదు, గతంలో తనుబహిష్కరించిన మంత్రే! ఇప్పుడు ఆ మనిషిని చూసేటప్పటికి రాజుకు పోయిన ప్రాణం తిరిగి వచ్చినట్లైంది. చాలా సంతోషంతో సన్యాసిని కౌగలించుకొని "మిత్రమా! ఆనాడు నువ్వన్నది నిజమే. యుద్ధంలో నా చిటికెన వ్రేలును పోగొట్టుకోవటం మంచిదే అయ్యింది. లేకపోతే నేను యీనాడు ప్రాణాలతో ఉండేవాడిని కాదు!" అన్నాడు, తన కథను యావత్తూ మంత్రికి వినిపించి, తనను క్షమించమని కోరుతూ.

"దానిదేమున్నది మహారాజా! తమరికేం కాలేదు; అంతేచాలు. భగవంతుడు అంతా మేలే చేస్తాడు, ఆయనకు తెలీకుండా ఏదీ జరగదు" అన్నాడు మంత్రి , నమ్మకంగా.

అంతలోనే రాజుగారు అడిగారు, ఏదో గుర్తొచ్చినట్లు- "కానీ నాకు ఒక సంగతి చెప్పండి- నేను మిమ్మల్ని బహిష్కరించాను గదా, మరి దానివల్ల మీకు ఏమైనా మేలు కలిగిందా?" అని.

"నాకు జరిగిన మేలు స్వయం సిద్ధంగా కనబడుతూనే ఉన్నది, నేను ఇప్పుడు ఇంకా బ్రతికి ఉన్నానంటే అది మీ చలవే!" అన్నాడు మంత్రి.

"అదెలాగ?" అని రాజుగారు అడిగిన మీదట మంత్రిగారు చెప్పారు- "చూడండి, నన్ను మీరు బహిష్కరించి ఉండకపోతే మీతో బాటు నేనూ అడవికి వచ్చి ఉండేవాడిని. దొంగలు నన్నుకూడా పట్టుకొని ఉండేవాళ్లు. మీకంటే చిటికెనవేలు లేదు- కనుక వాళ్లు మిమ్మల్ని వదిలిపెట్టేసే వాళ్లు.

కానీ నేను వాళ్ల ఉద్దేశానికి చక్కగా సరిపోయేవాడిని! వాళ్లు నన్ను ఈ పాటికి అంబకు బలిచ్చేసి ఉండేవాళ్లు!" అన్నారు.

రాజుగారు మంత్రిని అభినందించారు. అంత జ్ఞానమూ, నిబ్బరమూ ఉన్న ఆయన్ని రాజ్యానికి వెంటబెట్టుకెళ్లి మంత్రిపదవి తిరిగి ఇవ్వటమేకాక, పలు విధాలుగా సత్కరించారు. 


Everything is for our good :
----------------------------

{
This story is one of the well known old Telugu stories. There are a lot of similar stories around us with noble philosophical values. You know, this story- read it anyway, remember. Story: Parthap Agarwal, Telugu Imitation: Narayana
}

That is, there was a king. He is a minister. The minister had great faith in God. He thinks that whatever happened in the world was done by God. So, whoever told him the news, "Yeah - it's very good. It's good for us; because if it's bad, God will not actually do it!"  Is.

Such answers from the minister have been well received for a long time — because he was always surrounded by luck  - and misfortune never knocked on his door. But one day he was really in trouble! That day the king went to war with his neighbor. One of his little fingers was cut off in that battle. However, he eventually won the battle. Everyone returned to the capital excited. He then went on to describe to the minister how great his army had fought.

At that moment the king raised his hand and said - "But in the midst of all this joy there was even a small unfortunate incident. My little finger was completely cut off while fighting a fierce sword fight with the enemy king. Look!" Said. The minister carefully examined the prince's finger - "This is good for us too. The finger has been cut off like this. Otherwise why would God be like this?" Said.

The king seemed to be very insulted. There was tremendous anger. Instead of feeling sad that his finger is gone, it is really adventurous for this minister to be happy. "Such an adventurer must be punished - he must not be allowed to stay in the city. He must live in a hut on the edge of the forest. This is the punishment he deserves!" Said sternly. The minister did not say 'no'. "God willing! That's how he is," he said as he left the city.

So many months have passed. Then one day the king went to the forest to hunt. There he found a moose. The king chased after it. It escaped and ran away. Only the king chased after it. But it was already evening; Over are the days of the new moon! The whole forest was in darkness.


What to do next? Tired, slept well. It was only then that he awoke from his sleep. What to look for? His limbs are tied! Someone is a bandit caboose, kidnapping him and sitting around! "Leave me alone," said the king in various ways. Aveo showed hopes. But the thieves ignored him. "We have been looking for a suitable man for many days to sacrifice to Bhavani Mata. Today that Mata has brought you here," he was locked up by their leader.

The leader of the bandits was also very pleased to see the king. Goddess would be happy if she could sacrifice someone who is so beautiful and strong and strong!

"Orey! Very good hunting tetcharra! Good good- Don't waste any more time. Bathe in this hunting right away. Looks like the victim's house is a good fit. But for some reason it's good - check carefully again. Prepare everything for the sacrifice. 'This is the festival' Shout out! Shut up,
everyone! " That bothered.

The king is now sacrificed by all of them and taken to bathe. One of them found out at the time there were no tens of thousands left for this human being, only nine! Vadu immediately broke the news to the leader. The leader came gabbing and looked up. "Really! There are only nine fingers left!" "How much would you sacrifice a nine-fingered man?" Asked the leader.


The dumps stopped in the morning good man. Silence struck. Goodem all the elders together tested the king once more. Everyone broke their lip - "The beast of prey must be perfect, with all its limbs. Such a thing is useless."

What else needs to be done; The leader of the bandits asked the king to leave. Immediately some of the thieves took the king and left him at the end of the forest! There was a sage's hut where they left the king. The king reached the hut and went to see the monk. Seeing that the monk was no different, the mantra he had excommunicated in the past! Now looking at the man it seemed as if the lost life of the king had returned. He hugged the monk happily and said, "Friend! What you said is true. It would have been better to lose my little finger in battle. Otherwise I would not be alive today!" Said, never hearing his story to the minister, apologizing to himself.

"That is what the Maharaja is! Tamarike could not; that's all. God does everything, nothing happens without His knowledge," said the minister confidently.

Then the king asked, as if remembering something - "But tell me one thing - I expelled you to the barn, and did it do you any good?" That. "The good that has happened to me seems to be self-ready. If I'm still alive now, it's yours!" Said
the minister.

"Is that so?" When the king asked, the minister said, "Look, if you had not expelled me, I would have come to the forest with you. Thieves would have caught me too. There is no one younger than you - so they will leave you." But I fit their intentions nicely! They would have sacrificed me for this song! "

The king congratulated the minister. He was so knowledgeable and sober that he was chased after the kingdom and given back the ministry, and was honored in many ways.

monkey kothi telugu lo stories kathalu, Telugu Stories, Telugu Kathalu, Kadalu, Kadhalu, Neethi Kathalu, Kids Kathalu, chinna pilla la kathalu, buddi kathalu, neethi pilla la kathalu, comedy kathalu, moral stories, chanda mama kathalu, tenali rama krishna kathalu, jokes, telugu joke kathalu, papa la kathalu, bujji kathalu, chinnari kathalu, bangaru kathalu,  telugu good stories, telugu children stories, moral stories kids, telugu lo moral stories, telugu lo kids stories